Jaka ja jestem naiwna! Wychodzę między ludzi bez zbroi, głupia, głupia, głupia... Nasłucham się tych rekolekcji, naogladam zdjęć innych dzieci z zespołem Downa, napatrzę na swoje i potem mi się wydaje, że jestem taka jak inni, że niczego mi nie brakuje, że moje dziecko to zwyczajny człowiek. Głupia, głupia, głupia... Kiedy czuję się dobrze, wystarczy wyjść między ludzi, a od razu wyprowadzą mnie z błędu. Cofam wszystko to, co napisałam ostatnio. Chcę cofnąć czas. Chcę być tą osobą, która oglądała film "Nienormalni" i wykazywała się ogromną sympatią wobec upośledzonych bohaterów. "Z downem na huśtawce", odcinek 330 drugiego sezonu.